Joep

"Joep gaat ook mee. Kom maar Joep, hier wachten." 

Terwijl Ik mijn jas aantrek, constateer ik dat ik er een kind bij heb.

Zomaar inneens. Uit het niets. Ze staan samen bij de deur te wachten tot we naar buiten gaan. "Okee, we gaan!" zeg ik terwijl ik mijn tas en mijn sleutels bij elkaar graai. "Joep, even achteruit anders krijg je de deur tegen je hoofd." Jesse kijkt om. Verrast en breed lachend kijkt hij me aan. Hij had waarschijnlijk niet verwacht dat ik zijn denkbeeldige vriendje zou  erkennen. Vrolijk stapt hij naar buiten. "Joep mag voorin hè." "Nee, geen flauwekul Joep! Achterin jij, net als Jesse." Dat vind hij nóg mooier. Joep die net als hij af en toe op zijn nummer gezet wordt.

Gelukkig heb ik Joep meteen welkom geheten in ons gezin. Naast het speelkameraadje en bondgenootje dat hij voor Jesse is, ontdek ik namelijk al snel nog veel meer voordelen.
Soms als Jesse zich niet helemaal gedraagt hoe ik graag zou willen, zeg ik: "Joep, doe eens niet zo gevaarlijk op de trap. Kijk eens hoe Jesse de leuning goed vasthoudt. Knap hè?" Waarop Jesse meteen het goede voorbeeld geeft en voorbeeldig naar boven loopt.
Joep is ook mooi projectie materiaal. Hij moet ook prikkende Jodium op zijn buik, en een nieuw gaasje. En naast Jesse zitten tijdens het inlopen van de sondevoeding. 

Verder is Joep rustig, goedkoop, óns geheimpje en als het goed is... gaat hij vanzelf weer weg.